Τίτλος: Άγγελος
Έτος παραγωγής:1982
Σκηνοθέτης: Γιώργος Κατακουζηνός
Σενάριο: Γιώργος Κατακουζηνός
Ηθοποιοί: Μιχάλης Μανιάτης, Διονύσης Ξανθός, Κατερίνα Χέλμη
imdb
Υπόθεση
Ο Άγγελος (Μιχ. Μανιάτης) είναι ένας νεαρός άνδρας, ο οποίος ερωτεύεται με πάθος τον Μιχάλη (Διον. Ξανθός), που υπηρετεί στο ναυτικό. Ο Μιχάλης που είναι ο τύπος του σκληρού και βίαιου άνδρα, εκμεταλλεύεται τον Άγγελο και τον εξωθεί στην πορνεία. Η πίεση που θα ασκηθεί στην ευαίσθητη ιδιοσυγκρασία του Άγγελου και η παθιασμένη του αγάπη για τον Μιχάλη, θα έχουν ολέθριες συνέπειες.
Άποψη
Πρόκειται για δραματική ταινία του 1982, η οποία προσεγγίζει θέματα ταμπού για την εποχή, όπως οι ομοφυλοφιλικές σχέσεις, οι τραβεστί και η πορνεία. Το σενάριο, το οποίο υπογράφει ο Γιώργος Κατακουζηνός, βασίζεται σε αληθινά γεγονότα και συγκεκριμένα σε ένα έγκλημα που συντάραξε την κοινωνία της εποχής και έγινε αφορμή πολλών προβληματισμών. Πρόκειται για την υπόθεση του Χρήστου Ρούσσου, ο οποίος δολοφόνησε τον εραστή του Ανέστη Παπαδόπουλο στις 7/4/1976.
Η ταινία προκάλεσε πολλές αντιδράσεις παρότι αποτέλεσε μεγάλη εισπρακτική επιτυχία για τα δεδομένα της εποχής. Ακόμη και ο ίδιος ο Χρήστος Ρούσσος πρόβαλλε τις αντιρρήσεις του, θεωρώντας πως πολλά από τα γεγονότα που παρουσιάζονται στην ταινία έχουν παραποιηθεί. Μακροπρόθεσμα θα παραδεχτεί πως έστω κι έτσι, η ταινία τον βοήθησε στον αγώνα του για τον μετριασμό της ποινής του.
Τη συγκεκριμένη ταινία την είδα πριν μερικά χρόνια και ομολογώ πως συγκλονίστηκα. Οπωσδήποτε έπαιξε ρόλο το γεγονός πως ήξερα ότι επρόκειτο για αληθινή ιστορία, αλλά η ταινία είναι σίγουρα κάτι περισσότερο από περιγραφή ενός ερωτικού εγκλήματος. Προσπαθεί και σίγουρα πετυχαίνει, να περιγράψει έναν ολόκληρο κρυμμένο κόσμο, ο οποίος ζει στο περιθώριο μιας «καθώς - πρέπει» κοινωνίας. Σίγουρα πρέπει να σόκαρε όταν εμφανίστηκε στις κινηματογραφικές αίθουσες, όμως καταλαβαίνει κανείς βλέποντάς την, πως ο σκηνοθέτης, κατάφερε να μεταθέσει το κέντρο-βάρους της ιστορίας από τον ομοφυλοφιλικό έρωτα και το φαινόμενο των τραβεστί, στον παθιασμένο και εξαρτημένο έρωτα. Με άλλα λόγια, θεωρώ εξαιρετικό επίτευγμα το ότι κατάφερε να βοηθήσει μία συντηρητική κοινωνία, να προσπεράσει τα ταμπού της και να δει την ιστορία ενός ερωτευμένου αγοριού που οδηγήθηκε σε ψυχολογικό αδιέξοδο.
Βλέποντάς την σήμερα, αν ο θεατής ξεπεράσει κάποια αισθητικά εμπόδια, τα οποία οφείλονται στην δεκαετία του ’80, θα απολαύσει μια ταινία με πολύ καλές ερμηνείες. Ο Μιχάλης Μανιάτης, αλλά και ο Διονύσης Ξανθός είναι εξαιρετικοί και προσεγγίζουν τους ρόλους τους με προσοχή κι ευαισθησία. Ορισμένες σκηνές είναι σκληρές, αλλά περισσότερο συγκλονίζει νομίζω η τραγικότητα της ίδιας της ιστορίας.
Τελικά ο θεατής θα νοιώσει ανακουφισμένος πιστεύω από την εξέλιξη της ιστορίας στην ίδια τη ζωή. Ο Χρήστος Ρούσσος θα αποφυλακιστεί με τη συνδρομή της ταινίας και τη συμπαράσταση πολλών γνωστών προσωπικοτήτων της εποχής και με χάρη του Προέδρου της Δημοκρατίας το 1990.
Η ταινία πήρε πολλές διακρίσεις όπως Καλύτερης Ταινίας, Σεναρίου και Α΄ Ανδρικού Ρόλου στο Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου στην Θεσσαλονίκη.
Δείτε με επιφύλαξη το τρέιλερ καθώς σε αυτό υπάρχει η τραγική σκηνή του τέλους.
Τρέιλερ
Θα την ψάξω να την ξαναδώ. Πολύ κατατοπιστική η παρουσίασή σου Ιππολύτη, δεν γνώριζα ότι η ιστορία ήταν αληθινή 
