Τίτλος: Screamin' Jay Hawkins ''I put a spell on me''
Έτος παραγωγής: 2001
Σκηνοθέτης : Νικος Τριανταφυλλιδης
Σενάριο: Νικος Τριανταφυλλιδης
Φωτογραφία: Χρηστος Καραμανης
Θέμα
Μεσα από τη ματια του Νικου Τριανταφυλλιδη ξεδιπλωνεται η ζωη και η μουσικη πορεια του μεγαλου Jalacy Hawkins, γνωστου ως Screamin’ Jay Hawkins ο οποιος υπηρξε ενας απο τους σημαντικοτερους μαυρους μουσικους και επηρεασε πολλους μουσικους της τζαζ και των μπλουζ.
Το 1999 ερχεται στην Ελλαδα σε ηλικία 70 ετών για τις δυο τελευταιες, όπως αποδείχθηκε, συναυλιες της ζωης. Ετσι ξεκινησε και το ντοκιμαντερ με τον Hawkins να μιλαει ο ιδιος στην καμερα και να διηγειται ιστοριες απο συναυλιες ,από τη ζωη του ,την αιχμαλωσια του και τα βασανιστηρια απο τους Ιαπωνες κα. Το ντοκιμαντερ ολοκληρωθηκε μετα τον αιφνιδιο θανατο του με τη συμμετοχη πολλων καλλιτεχνων, φιλων και συνεργατων του που μιλησανε και μοιραστηκανε τις εμπειριες με τον ιδιαιτερο αυτόν ανθρωπο.
Ο Hawkins γεννηθηκε το 1929 και μεγαλωσε κοντα σε Ινδιανους μετα την εγκαταλειψη απο τους γονεις του. Το 1956 γραφει το ‘’ Ι put a spell on you ‘’ το οποιο απαγορευτηκε και μεχρι σημερα εχει διασκευαστει απο παρα πολλους καλλιτεχνες. Οι εμφανισεις του ηταν παντα εκκεντρικες ,στη σκηνη εβγαινε ντυμενος με δερματα ,με νεκροκεφαλες και υπηρχαν παραπομπες σε μαυρη μαγεια και βουντου.
Το φιναλε του ντοκιμαντερ ηταν προγραμματισμένο να ειναι το θεμα μιας οπερας που σχεδιαζε να κανει αλλα ο απροσμενος θανατος του αλλαξε τα δεδομενα.
Άποψη
Μου αρεσε πολυ. 100 λεπτα με έναν ιδιορρυθμο ανθρωπο που ειχε απιστευτη ενεργεια και αφησε σιγουρα το στιγμα του στη μουσικη που υπηρετουσε.
Καθε παρασταση του ηταν ένα ολοκληρωμενο σοου και μεσα από τις μαρτυριες ολων που συμμετειχαν στο ντοκιμαντερ φαινεται και η ιδιαιτεροτητα του χαρακτηρα του και πως αποτυπωθηκαν ολες οι δυσκολιες που αντιμετωπισε.
Επισης μου αρεσε ιδιαιτερα η ματια που επελεξε να αποτυπωσει το θεμα ο Τριανταφυλλιδης χωρις να περιοριστει μονο στη μουσικη αλλα σκιαγραφωντας κυριως την προσωπικοτητα.
Ο ιδιος είχε πει ότι εχει ερθει στη ζωη μαυρος γυμνος και μονος και οτι θα φυγει με τον ιδιο τροπο.
Τελος βαζω την απαντηση του στην ερωτηση ‘’τι κακο εχει να ειναι καποιος νορμαλ’’ σε ερωτηση δημοσιογραφου (Βημα-1999) :
«Νορμάλ είναι η καθημερινή ζωή: να πηγαίνεις στον μπακάλη και να ψωνίζεις, στον κουρέα για να κουρευτείς. Οταν όμως κάποιος ασχολείται με βουντού και μαύρη μαγεία, σίγουρα δεν είναι νορμάλ και αυτό προτιμώ εγώ περισσότερο. Επίσης το σημαντικότερο είναι ότι στη σκηνή δεν μπορείς να είσαι νορμάλ, πρέπει να είσαι διαφορετικός και να εκπέμπεις μαγεία, αλλιώς καλύτερα να τα παρατήσεις».